International Festival 2014 - The End
Door: Lore
Blijf op de hoogte en volg Lore
06 September 2014 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Hi all
Dan eindelijk… desalniettemin met 2 weken vertraging een afsluitend blogwoord!
De laatste week nog heel wat concertjes en voorstellingen kunnen meepikken, van enkele was ik echt overdonderd, fantastisch. + de laatste Photo Calls… Heel tof aangezien je de fotografen nu echt begint te kennen, met de meesten schept dat een erg vriendschappelijke band :) Verder een vreemd gevoel in de stad: het Fringe Festival, het mindere elitaire broertje, maar minstens even groot als (ons) International Festival, eindigt een week voor het onze. En aangezien the Fringe zich hoofdzakelijk op straat afspeelt, leek de stad, even plots en uitgestorven alsof net de gehele dinopopulatie onze wereld ooit verliet. Nog enkele verdwaalde toeristen tussen de straatvoegen, een verloren straatkraampje en per ongeluk een straatartiest die zijn koffers vergeten te pakken leek, maar verder erg leeg. Terwijl ons Festival zich nog steeds afspeelde binnen enkele statige venue-muren, waar het dus nog altijd broeierig barstte van artiesten en afgeladen performances.
Bijgevolg: een erg hectisch en druk afsluitweekend. Een aantal plotse dringendheden en urgenties van het Festival + bezoek zus en tijdelijke verhuis (elke nacht met zus op een andere plek geslapen): not an easy job to combine!
Enerzijds voelde het alsof het Festival reeds gedaan was: met zus enkele toeristigheden waar ik in heel mijn verblijf nooit tijd voor had, zoals de prachtige heuvel Arthur´s seat opgeklommen -fenomenaal zicht over de stad-, een vluchtige blik op de botanische tuinen en een blik in the National Museum of Scotland. Anderzijds Festival nog steeds in full swing: een aantal dringendheden zoals Photo calls waar ik alleen voor stond, Pedro was ziek, bijspringen met de organisatie van ‘the Fireworks Concert’, traditioneel einde van het Festival: meegeholpen met flyeren en mensen overtuigen een ticketje voor the Princess Street Gardens te kopen (waar the Fireworks het beste te zien zijn). Voor een uurtje per dag, met Imogen en Josephine, 2 zaligaards van the Press Office, nog wel best een amusante bezigheid =). En het laatste weekend uiteraard een aantal afscheidsfeestjes, aflsuitbbq en receptiedrinks!!
Heel fijn om collega´s allerhande bijeen te zien! Met sommige had je enkel gemaild en kwam er plots een gezicht bij, andere zoals venuemanagers, collega´s van andere vloeren, technici waar je sporadisch mee samenwerkte, en op één receptie ook de fotografen, iedereen kwam bij elkaar, tijd te kort om met iedereen een deftig woord te voeren!
The Fireworks Concert dan: dé traditionele kers op de taart!! 45 minuten van live-concert in the Princess Street Gardens, aan de voet van het kasteel, met een fenomenaal vuurwerk boven het kasteel, perfect gechoreografeerd op enkele klassieke pareltjes. Na de afscheidsbbq eerder die avond met enkele collega´s de taxi in gehaast, we moesten alweder fotografen ontvangen die the Fireworks digitaal zouden vereeuwigen. + vlak voor het afvuren van de eerste pijlen nog snel de straat op met flyers om de laatste twijfelaars binnen te halen… met de nodige prosecco´s reeds binnen en de spanning van het allereinde van het festival, een leuk eindsprintje!
En ja: ON-GE-LOOF-LIJK!! Nog nooit zo´n maf vuurwerk gezien + dan nog eens op de tonen van Wagner, Debussy, Tchaikovsky… (neen ik ken ze nog bijlange niet)! 1000-en mensen in de tuinen, vrienden, familietjes, iedereen met dekentjes, wijntjes, bier en schnabbels: een traditioneel festijn! Gevolgd door een waar verdergezet ‘personeels’feest in de pub en een huisfeest voor de lustigen…
En zo werd het Festival –verslag in een notendop- dan beëindigd!
Afgelopen week dan een dagje uitblazen bij Nicki en een aantal administratieve beslommeringen afhandelen. Een plons (sinds 5 WEKEN!!) in het plaatselijke zwembad en nogmaals een afscheidsdrink. Op woensdag reeds paktijd bij Nicki, die avond kon ik nog terecht bij Stefano, een collega en echte sweetheart. Zijn vriend is chef-kok, bangelijk dinertje dus! In the daytime nog een laatste koffie en bijbabbelen met Katie, haar heb ik hier amper gezien, en voor het diner bij Stefano een toost met Rita vanop Calton Hill, een prachtig uitzicht over de stad!! Donderdag een laatste Edinburghdagje: site-seeing vergezeld van Stefano´s broer die hier nog maar pas was aangekomen om carrière te maken als violinist, en dan in de avond bus op naar Glasgow! In Glasgow verblijf ik nog enkele nachtjes bij een vriendin die ik ken van de Atelier-tijd in april. Zij past op het huis en de kat van een vriend, een beetje uit de stad, en aangezien ik er nu ben, is ze blij dat ik dat in haar plek kan doen. Een heel huis voor me: eerst beetje gek, maar eigenlijk best weer fantastisch! Perfect om alle zotheid wat te laten zakken en van hieruit de stad te verkennen. Gisteren tennis in een prachtig Glasgows park, eeuwen geleden percies! Vandaag wat galerijtjes en dan is de laatste dag daar morgen… Maandagochtend vertrekt de MEGA-bus naar Antwerpen! 18 uren om de mind weer op België te brengen. Wat kijk ik er naar uit om mijn makkers weer te zien, echt, ´t is hier fantastisch, maar Antwerpse buddies: ik heb jullie gemist!
See you soon - X
Dan eindelijk… desalniettemin met 2 weken vertraging een afsluitend blogwoord!
De laatste week nog heel wat concertjes en voorstellingen kunnen meepikken, van enkele was ik echt overdonderd, fantastisch. + de laatste Photo Calls… Heel tof aangezien je de fotografen nu echt begint te kennen, met de meesten schept dat een erg vriendschappelijke band :) Verder een vreemd gevoel in de stad: het Fringe Festival, het mindere elitaire broertje, maar minstens even groot als (ons) International Festival, eindigt een week voor het onze. En aangezien the Fringe zich hoofdzakelijk op straat afspeelt, leek de stad, even plots en uitgestorven alsof net de gehele dinopopulatie onze wereld ooit verliet. Nog enkele verdwaalde toeristen tussen de straatvoegen, een verloren straatkraampje en per ongeluk een straatartiest die zijn koffers vergeten te pakken leek, maar verder erg leeg. Terwijl ons Festival zich nog steeds afspeelde binnen enkele statige venue-muren, waar het dus nog altijd broeierig barstte van artiesten en afgeladen performances.
Bijgevolg: een erg hectisch en druk afsluitweekend. Een aantal plotse dringendheden en urgenties van het Festival + bezoek zus en tijdelijke verhuis (elke nacht met zus op een andere plek geslapen): not an easy job to combine!
Enerzijds voelde het alsof het Festival reeds gedaan was: met zus enkele toeristigheden waar ik in heel mijn verblijf nooit tijd voor had, zoals de prachtige heuvel Arthur´s seat opgeklommen -fenomenaal zicht over de stad-, een vluchtige blik op de botanische tuinen en een blik in the National Museum of Scotland. Anderzijds Festival nog steeds in full swing: een aantal dringendheden zoals Photo calls waar ik alleen voor stond, Pedro was ziek, bijspringen met de organisatie van ‘the Fireworks Concert’, traditioneel einde van het Festival: meegeholpen met flyeren en mensen overtuigen een ticketje voor the Princess Street Gardens te kopen (waar the Fireworks het beste te zien zijn). Voor een uurtje per dag, met Imogen en Josephine, 2 zaligaards van the Press Office, nog wel best een amusante bezigheid =). En het laatste weekend uiteraard een aantal afscheidsfeestjes, aflsuitbbq en receptiedrinks!!
Heel fijn om collega´s allerhande bijeen te zien! Met sommige had je enkel gemaild en kwam er plots een gezicht bij, andere zoals venuemanagers, collega´s van andere vloeren, technici waar je sporadisch mee samenwerkte, en op één receptie ook de fotografen, iedereen kwam bij elkaar, tijd te kort om met iedereen een deftig woord te voeren!
The Fireworks Concert dan: dé traditionele kers op de taart!! 45 minuten van live-concert in the Princess Street Gardens, aan de voet van het kasteel, met een fenomenaal vuurwerk boven het kasteel, perfect gechoreografeerd op enkele klassieke pareltjes. Na de afscheidsbbq eerder die avond met enkele collega´s de taxi in gehaast, we moesten alweder fotografen ontvangen die the Fireworks digitaal zouden vereeuwigen. + vlak voor het afvuren van de eerste pijlen nog snel de straat op met flyers om de laatste twijfelaars binnen te halen… met de nodige prosecco´s reeds binnen en de spanning van het allereinde van het festival, een leuk eindsprintje!
En ja: ON-GE-LOOF-LIJK!! Nog nooit zo´n maf vuurwerk gezien + dan nog eens op de tonen van Wagner, Debussy, Tchaikovsky… (neen ik ken ze nog bijlange niet)! 1000-en mensen in de tuinen, vrienden, familietjes, iedereen met dekentjes, wijntjes, bier en schnabbels: een traditioneel festijn! Gevolgd door een waar verdergezet ‘personeels’feest in de pub en een huisfeest voor de lustigen…
En zo werd het Festival –verslag in een notendop- dan beëindigd!
Afgelopen week dan een dagje uitblazen bij Nicki en een aantal administratieve beslommeringen afhandelen. Een plons (sinds 5 WEKEN!!) in het plaatselijke zwembad en nogmaals een afscheidsdrink. Op woensdag reeds paktijd bij Nicki, die avond kon ik nog terecht bij Stefano, een collega en echte sweetheart. Zijn vriend is chef-kok, bangelijk dinertje dus! In the daytime nog een laatste koffie en bijbabbelen met Katie, haar heb ik hier amper gezien, en voor het diner bij Stefano een toost met Rita vanop Calton Hill, een prachtig uitzicht over de stad!! Donderdag een laatste Edinburghdagje: site-seeing vergezeld van Stefano´s broer die hier nog maar pas was aangekomen om carrière te maken als violinist, en dan in de avond bus op naar Glasgow! In Glasgow verblijf ik nog enkele nachtjes bij een vriendin die ik ken van de Atelier-tijd in april. Zij past op het huis en de kat van een vriend, een beetje uit de stad, en aangezien ik er nu ben, is ze blij dat ik dat in haar plek kan doen. Een heel huis voor me: eerst beetje gek, maar eigenlijk best weer fantastisch! Perfect om alle zotheid wat te laten zakken en van hieruit de stad te verkennen. Gisteren tennis in een prachtig Glasgows park, eeuwen geleden percies! Vandaag wat galerijtjes en dan is de laatste dag daar morgen… Maandagochtend vertrekt de MEGA-bus naar Antwerpen! 18 uren om de mind weer op België te brengen. Wat kijk ik er naar uit om mijn makkers weer te zien, echt, ´t is hier fantastisch, maar Antwerpse buddies: ik heb jullie gemist!
See you soon - X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
